раз

раз ¹

-а, πλθ. разы, раз α.

1. φορά•

один -μια φορά•

два -а δυό φορές•

пять раз (πλ θ.) πέντε φορές•

много раз πολλές φορές•

всякий раз κάθε φορά•

не раз όχι μια φορά (επανειλημμένα)•

иной (другой) раз άλλη φορά•

раз навсегда μια για πάντα•

ни -у ούτε μια φορά•

в последний раз (για) τελευταία φορά•

в тот раз εκείνη τη φορά• раз - другой μερικές φορές•

раз за -ом αλλεπάλληλα•

раз на раз не приходится το ίδιο πράγμα δεν επαναλαβαίνεται ακριβώς•

ещё раз ακόμα μια φορά•

раз от -у από περίπτωση σε περίπτωση.

2. (αριθμητικό)• ένας, μία, ένα•

раз, два, три... ένα, δύο, τρία...

εκφρ.

раз-два и готово – ένα-δυό και έτοιμο, στο άψε-σβήσε, στο πι και στο φι•

в самый раз – α) στον πιο κατάλληλο χρόνο, στην κατάλληλη ώρα ή στιγμή, β) ακριβώς στην ώρα, πάνω στην ώρα, απούντο•

ни -у не... – ούτε μια φορά δεν...• дать -а (απλ.) χτυπώ.

раз ²

ως κατηγ. με σημ. ξαφνικά, απότομα ή απροσδόκητα: μπαμ, παφ, φραπ, φριστ κ.τ.τ.

раз ³

επίρ.

μια φορά, κάποια φορά, κάποτε, μια μέρα•

раз он приходит ко мне и говорит μια φορά αυτός έρχεται σε μένα και λέει•

раз был со мной такой случай μου έτυχε κάποτε τέτοια περίπτωση.

раз ⁴

σύνδ. υποθετικός• αν, εάν, άμα, μια και•

раз не знаешь, ни говори άμα δεν ξέρεις, μή μιλάς.

εκφρ.

раз что... – παλ. βλ. раз.